با آن اشتباهات و باورهای نادرست بسیاری همراه شد. سگ نگهبان با استفاده از دانش جدیدم، در طول سال ها تغییراتی ایجاد کردم. قابل توجه ترین تغییر آنها آموزش افسار است. در ادبیات اصلی که از دکتر گرین دریافت کردم، به صراحت بیان شده بود که تعامل انسانی باید به حداقل برسد.
دلیل آن این است که سگ ها در صورت تماس بیش از حد با انسان، گله را ترک می کنند تا با آنها ارتباط برقرار کنند. دو سگ نگهبان اول من، گرترود و برتولد، واقعاً فاقد آن تعامل انسانی بودند. می‌توانستم آنها را با غذا وسوسه کنم تا به داخل کامیونم یا تریلری که آن را به سگ‌خانه تبدیل کرده‌ام بپرند. با این حال، من نمی توانستم آنها را در زمین باز لمس کنم و نمی توانستم آنها را با افسار راه بروم.
سگ نگهبان سوم من، یک اکباش به نام ایستا، کمی اجتماعی‌تر بود و می‌توانست آن را لمس و نوازش کند، اما هنوز به او آموزش بند نداده بود. اکنون من چهارمین رنو تی خود را دارم، یک پیرنه بزرگ به نام سیمون. او آموزش دیده است و در جوانی با خانواده من به طور گسترده با خانواده ام تعامل داشت و توسط بچه هایم با افسار راه می رفت.
به دو دلیل نظرم را در مورد آموزش افسار عوض کردم. اول اینکه وقتی سگ به هر دلیلی نیاز به واکسیناسیون، کرم زدایی یا معاینه داشت، گرفتن سگ دردسرساز شد. ثانیاً، من در دهه‌های گذشته روبالشتی را با غریزه‌های مناسب دیده‌ام که در هنگام پرورش با انسان تماس داشتند، نوازش می‌شدند و با بند آموزش می‌رفتند، اما به عنوان بزرگسالان تمایل چندانی به دنبال کردن فرد در اطراف نداشتند، چه رسد به ترک گله. سیمون من اکنون دو ساله است و با دیدن من تمایلی به ترک گوسفندان ندارد.
او می‌آید و به من (یا هر یک از بچه‌هایم و همسرم) در هنگام سیر شدن یا وقتی که در میان گله قدم می‌زنم سلام می‌کند و منتظر نوازش و تمجید اوست. با این حال، او هیچ تلاشی برای تعقیب هیچ یک از ما در هنگام خروج نمی کند و کاملا راضی است که در کنار گله بماند. با این حال، ما با او به همان صورتی که با قیمت روفرشی کشدار ضدآب گله ام ارتباط برقرار می کنم، تعامل نداریم.
- منابع:
- تبلیغات:
