مواد معدنی را می توان در غذاهایی مانند غلات، نان، گوشت، ماهی، شیر، لبنیات، آجیل، میوه و سبزیجات (به ویژه میوه های خشک) یافت و ما بیش از دیگران به برخی مواد معدنی نیاز داریم و برای مثال، ما به سلستین بلور، فسفر، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلرید بیشتری نسبت به آهن، روی، ید، سلنیوم و مس نیاز داریم.
چرا به مواد معدنی نیاز داریم؟
مانند ویتامین ها، مواد معدنی به رشد، تکامل و سالم ماندن بدن شما کمک می کنند و بدن از مواد معدنی برای انجام بسیاری از عملکردها استفاده می کند – از ساخت استخوان های قوی گرفته تا انتقال تکانه های عصبی و برخی از مواد معدنی نیز هورمون تولید می کنند یا ضربان قلب منظم را نگه می دارند.
مواد معدنی مواد مغذی هستند که در بدن وجود دارند و به اندازه نیاز ما به اکسیژن برای حفظ زندگی مهم هستند و مواد معدنی نیز در مواد غذایی در ترکیبات ارگانیک و معدنی یافت می شود.
فقط 5 درصد از وزن بدن انسان را مواد معدنی در بدن تشکیل می دهد که برای تمام فرآیندهای ذهنی و جسمی و برای رفاه کامل ضروری است.
سنگ های رسوبی (از لاتین sedimentum sedimentum یا sedēre به نشستن، فرو رفتن) فرآیندهای هوازدگی، فرسایش و حمل و نقل به تدریج سنگ ها را به رسوب تجزیه می کنند.
پس از ته نشین شدن رسوبات، می توانند در زیر لایه هایی از رسوبات «تازه» مدفون شوند و در طی دوره های زمانی طولانی، لایه هایی از رسوبات فشرده، سیمان شده و به سنگ های رسوبی تبدیل می شوند.
سنگها معمولاً از دو ماده معدنی بیشتر تشکیل شدهاند که از طریق فرآیندهای زمینشناسی با هم مخلوط میشوند و به عنوان مثال گرانیت یک سنگ آذرین است که عمدتاً از نسبتهای مختلف کانیهای کوارتز، فلدسپات و میکا بهعنوان کریستالهای به هم پیوسته ساخته میشود.
ماسه سنگ یک سنگ رسوبی است که می تواند حاوی کوارتز، فلدسپات و میکا نیز باشد، اما به صورت دانه های فشرده و سیمان شده به یکدیگر.