بچهها و اسباب بازی وودی و باز دست به دست هم میدهند، و وقتی بچهها، بچههای نوپا و پیشدبستانی در طول روز بازی میکنند، چیزهای زیادی میتوان به دست آورد.
اسباببازیها راه سرگرمکنندهای برای رشد مهارتهای حرکتی نوجوانان، زنده کردن تخیل آنها، تشویق مهارتهای اجتماعی، تمرین حل مسئله و تقویت استقلال هستند، اما ممکن است چیزهای بسیار خوبی داشته باشیم.
جعبههای پر از اسباببازی و قفسههای شلوغ برای کودکان و والدین بسیار طاقتفرسا است، و یک مکتب فکری وجود دارد که نشان میدهد کمتر اسباببازیهایی که با دقت بیشتری طراحی شدهاند میتوانند بازی کودکان را تقویت کنند.
برای اینکه بفهمیم چرا کمتر بیشتر است و به والدین کمک کنیم کیفیت را به کمیت انتخاب کنند، با مدیر سالهای اولیه Raise، مندی ریچاردسون صحبت کردیم.
خانم ریچاردسون یک مادر دو فرزند است، دارای مدرک کارشناسی ارشد در مطالعات دوران کودکی و 15 سال سابقه کار در زمینه آموزش در دوران کودکی است.
او به والدین کمک میکند تا مجموعههای اسباببازیهای کودکان خود را جمعآوری کنند و تجربههای جذاب بازی را راهاندازی کنند، و توصیههایی را در اینجا ارائه میدهد که همه ما میتوانیم در خانه به کار ببریم.
تحقیقات نشان داده است که کیفیت بازی کودک به شدت تحت تأثیر موارد زیر است:
وجود اسباببازیهای کمتر به طرق مختلف برای بازی و رشد کودک مفید است.
برای شروع، میزان انتخاب در دسترس کودک را کاهش می دهد که مشخص شده است کیفیت بازی او را بهبود می بخشد.
آنها به احتمال زیاد روی یک آیتم برای مدت طولانی تری تمرکز می کنند و از شی بازی به روش های مختلف استفاده می کنند.
این به نوبه خود منجر به بازی خلاقانه و تخیلی بیشتر می شود و به رشد شناختی آنها کمک زیادی می کند.
هنگامی که کودکان به این شیوه آزاد باشند، مزایای درازمدت شامل احساس رضایت است که منجر به انگیزه درونی برای تکرار و جستجوی تجربیات بیشتر بازی می شود.
ایجاد یک فضای بازی که سفارش داده شده است، و تنوع کمی از اسباببازیها را در سبدهای باز کم عرضه میکند.
همچنین از خودمختاری پشتیبانی میکند و از خود مدیریتی پشتیبانی میکند، زیرا کودک آزاد است که بازی خود را به وضوح ببیند و خودش انتخاب کند.